ప్రకృతి -స్త్రీ

నిగూఢాల నిధి అలసిసోలసే బ్రతుకుబండైన ఆకాశమంత ప్రేమ తనలో..!   భరించలేని సమస్యల మధ్య కూడా భూదేవి అంత ఓర్పు తనలో..!   తనవారి జోలికొస్తే తాళలేని నిప్పులు కురిపించు రౌద్రం తనలో..!

సోయగాల ప్రకృతిస్త్రీ పుడమిలోని సోయగం మగువలోని స్థిరత్వం.. ఆకాశంలోని విశాలత్వం పడతిలోని మూర్తిమత్వం.. సుందరవనాలకు ప్రతీకం స్త్రీ మేని మెరుపు ముగ్ధత్వం.. అరవిరిసిన పూల తీరు కాంత సున్నితత్వం.. అందరాని జాబిలంటి మహిళ

ప్రకృతి – స్త్రీ సరసం ఆమె మొహాల ఉయ్యాలలో ఊగే దేహాలే కరిగే కాలాలు కన్నె గుండెలో కొసరి కొసరి కోరికలే పగలు సృష్టి రహస్యాన్ని ఛేదించిన తనువుల కోరికలే రాత్రులు ఉకపోతపొసే

స్త్రీ నే ప్రకృతి ఆకాశమే అందగా నవ్వితే అది మగువ చిరునవ్వే కదా తన జాలువారే కురుల అందమే నిశీధి లో మెరిసే చీకటి సోయగం దీవిని లాలించే అమ్మమేగా స్త్రీమూర్తి తన

“ప్రకృతి – స్త్రీరూపమే” ఉషోదయపు వెలుగు రేఖల్లాంటి ముగ్ధ మోహన రూపసి నీవు నీరవాన్ని పారద్రోలే కౌముదివి…!!! కారుమబ్బుల్లాంటి ఒత్తైన జడతో చూపరుల గుండెల్లో గుబులు రేపి కలహంసలాంటి నీ నటకతో మగని

నిత్య నూతన సౌందర్యం అప్పుడే నిదురనుంచి మేల్కొంటున్న పడతి కనుల్లా… అరవిరిసిన సుమాలు…! చెదిరిన కళ్ళ కాటుకలా… చెల్లాచెదురుగా ఆకాశంలో పయనించే మేఘాలు…! నుదుట స్థానభ్రంశం చెందిన కుంకుమలా… కాసింత సిందూర వర్ణం

ప్రకృతి వాహిని నీలి నింగిలో మెరిసే ధ్రువతారలా పున్నమి కాంతిలో పరిమళించే సన్నజాజిని సెలయేరు ఒంపుసొంపులతో హంస నడకల వయ్యారంతో నెమలిలా నర్తించే ముగ్ద మోహిని ఆకాశమే హద్దుగా నిలిపే ప్రేమతో నేల

ప్రకృతిమాత పుడమి తల్లి పురి విప్పిన నెమలి నీవు కనిన కలలు రమ్యం చిట్ట అడవులు కాలువలు నదులు కొండలతో విలసిల్లింది నినుచూసి మురియని జీవిలేదు నీవ డిలో నిదిరించని జీవి లేదు

స్త్రీ తత్వం పరస్పర విరుద్ధ తత్వాలు కలిగినవి పంచభూతాలు!! ఆ పంచభూతల సమతుల్యతే స్త్రీ తత్వం ఆమె అణుఅణువు ప్రకృతిలో భాగమే.!! ఆమె నయన తేజమే అగ్ని నేత్రమై. ఆమె మనోనిశ్చియం గంగపొంగులై.!!

సోయగం పరిమళాల మధురోహల చిరుజల్లుల సోయగం ఆమె!! పురివిప్పిన మల్లెలు సిగ్గుపడిన పిల్ల తిమ్మెర!! నడువంపుల ఇంద్రధనుస్సు చల్లని గాలులా వేడి మైకపు సెగలు!! తచ్చాడుతున్న వేడి గిలిగింతలు కోరుకుంటున్నఅధర బంధనం!! పరువాల