కలికాలం
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: పి. వి. యన్. కృష్ణవేణి
పూట గడవదు నిన్ను చూడనిదే
కునుకురాదు నువ్వు దరి చేరనిదే
బంధుత్వాలు గుర్తుకు రావు నువ్వు చెంతనుంటే
బాల్య స్నేహాన్ని కూడా మరిపిస్తావులే చరవాణి
చిన్న పిల్లలకు అవుతుంది ఆట వస్తువు
పెద్దవారికి ఇస్తుంది కోరిన కాలక్షేపం
ప్రపంచాన్ని సైతం కళ్ళముందు కదలిస్తుంది
నాకేది సరిలేదంటుంది ఈ కంప్యూటర్
వీధి చుట్టాలని దూరం చేసింది
కనుమరుగవటానికి కాలం వచ్చింది
అయినా నిన్ను చూడక
మేముండలేమంటూ
ఆ సీరియల్స్ సంవత్సరాలుగా చూస్తున్నాం
ఆ టెలివిజన్లో
నేటితరానికి ఉత్సాహం రేకెత్తిచ్చేది
నేటి జీవన విధానంలో ఆనందాన్ని పంచేది
ఉరుకులు పరుగుల నుండి విముక్తి కలిగించేది
ఆడుతూపాడుతూ పని చేసుకోమంటుంది
ఓ ఎఫ్ఎం రేడియో
ఈ టెక్నాలజీ మన దగ్గర ఉంటే మనుషులతో పని ఏమి ఉంది ఈ యాంత్రిక జీవితమే
హాయి అనిపిస్తుంది.
విలువల తెలియని మనుషులతో గడిపే కంటే ,
సంతోషాన్ని పంచే వస్తువులతో గడపటమే హాయి