(అంశం: “ఏడ తానున్నాడో”)
నా జాబిల్లి
రచన: శ్రీదేవి విన్నకోట
ఏడ తానున్నాడో,
నా అందాల రాకుమారుడు,
ప్రతి రోజు మునిమాపు సందేళ పలకరిస్తాడు,
తొంగి తొంగి చూస్తూ చిరునవ్వుతో
కవ్విస్తూ మురిపిస్తూ ఉంటాడు,
కొన్నినాళ్ళు ప్రకాశంతో పరిపూర్ణంగా
మరికొన్ని రోజులు నీలి మబ్బులు కమ్ముకున్నట్టు
అసంపూర్ణమై నా ముందు బేలగా నిలుస్తాడు.
ఏడ తానున్నాడో అని అణువణువు
వెతుకుతుండగానే, నేను నీ ముందే అంటూ
క్షణాల్లో ప్రత్యక్షమై ఆనందంలో ఒలాలడిస్తాడు
చేతికి అందనంత దూరంలో అందినట్టే ఉంటాడు,
దరికి వచ్చినంతలోనే దూరమై పోతాడు,
ఆకాశంలో నిండు చంద్రుడు,
చల్లని చందమామతో నేనాడే సయ్యాట.
అందు కొరకే నా వెతుకులాట.
సఫలమవుతుందో లేదో చూడాలి ఈ పూట.