శవం అంతరంగం
రచన :: ప్రసాదరావు రామాయణం
చచ్చిందాకా చంపావు కదే కరోనా!
వచ్చినా తిన్నగా వెళ్లిపోతావనుకున్నా
విడుదలెప్పుడో ఈ మార్చురీ బంధికానా
రెండు రాత్రులు వెళ్లిపోయాయి
రెండు పగల్లు కరిగిపోయాయి
నా నాసికలో ఊపిరి ఊదుతున్నంత వరకు
నా శ్వాస ఆడుతున్నంత వరకు
నావాడు!
నా ఒక్కడి వాడు!
నీవు లేనిదే నేను లేను!!
నీతోనే నా ప్రాణం అని!!!
కడవలలో కుమ్మరించిన ప్రేమలు
కడసారి చూపుకైనా రాలేదు!
నాటకం కదురా శివా
బూటకం కదురా
ఈ అనుబంధాలూ
ఆత్మీయతలూ
ఆట కదురా శివా!
కొరివి పెట్టవలసిన వాడే
కనుమరుగైనాడు
ఈ మిద్ధ్యా నాటకంలో
ఈ తుచ్ఛ నాటకంలో
నన్ను పావును జేసీ
ఎంత రక్తి కట్టించావురా
ఆ నూట ఏనుముదులు ఎటు పోయెనో
నూట నాల్గులు ఏమాయెనో
అంతులేదు ఐపులేదు
నా సహచర పీనుగ
నా చెవిలో ఊదింది లే
పారిశుధ్యులు,పోలీసులు
నన్ను క్రేన్లలో ఎత్తి
విసిరి కొడతారా గుంటలో అని
ఎంత అమర్యాద
ఎంత అవమానం
ఎంత అమానవీయం
వద్దు వద్దు
ఎవరికీ వద్దు
ఈ కరోనా చావు
***