చీకటి శ్రామికులు

చీకటి శ్రామికులు

రచయిత :: రమాకాంత్ మడిపెద్ది

కన్న తల్లి గర్భంలో అన్ని అమర్చుకుని తొమ్మిది నెలలు ఉండి
ఒక్కసారి వెలుగులోకి వచ్చేసరికి అమ్మ పొత్తిళ్ళలో ఉన్నా భయంతో ఏడుస్తుంటాం
అదే నేల తల్లి గర్భంలో పగలు రాత్రి తేడా లేకుండా
విష వాయువుని ప్రాణ వాయువు లా పీలుస్తూ
మసి పట్టిన ముఖలతో కసి కసిగా శ్రమిస్తూ
పనిలో గాయం తగిలి కారిన రక్తానికి
కాయం అలసి చిందిన చెమటకి వ్యత్యాసం తెలుసుకోలేని పరిస్థితుల్లో
శుభ్రత భద్రతా అనే మాటలకు తావులేని చోట
పొడిచే ప్రతి పోటు గడిచే పూట భోజనం కోసమేనని
కొండ రాళ్ళను కొట్టడానికి గుండెలను బండలుగా చేసుకొని
శరీరాన్ని కవచంగా మలచుకొని
చేతుల్ని ఆయుధాల్లా మార్చుకొని
అలుపు ఎరుగని గడియారంలా
గడిచే ప్రతి నిమిషం ఓ యమగండంలా
నడిచే ప్రతి అడుగు నరకపు సింహ ద్వారానికి మార్గంలా
తిరిగి వస్తామో రామో తెలియని ప్రయాణాన్ని సాగిస్తూ
పనే దైవం, ఫలితం దైవికం అనే ప్రమాణాన్ని పాటిస్తూ
ఎదలో గుండె ధైర్యం చెదరకుండా
పెదాలపై చిరునవ్వు చెరగకుండా
తమకు తామే ధైర్యం అవుతూ
ఓ గుంపు తెగింపుతో  ఒక్కటిగా మారి
నడవడమే అభివృద్ధి అని అంతర్లీనమైన
సందేశానిచ్చే ప్రతి  భూగర్భ కార్మికుడి జీవితం ఎంతో స్ఫూర్తిదాయకం ….