17-11-2021

తోడు – నీడ రచన: పి. వి. యన్. కృష్ణవేణి మనసుకు మనసే ఓ మంచి తోడు ప్రేమ ఉప్పెంగే హృదయానికి ఆ నీడ ఒంటరి పోరాటానికి మనసు రగడ నీడలా వెంట

తోడు నీడ పసుమర్తి నాగేశ్వరరావు జీవితం తోడూ నీడల సంగమం ఒకరి తోడు మరొకరికి అవసరం పుట్టిన నుండి గిట్టినంతవరకు మనిషికి ఇంకొకరి తోడు అవసరం చిన్నతనంలో అమ్మానాన్నలు తోడు నీడ ఆలింపు

 విశ్వాసం సావిత్రి కోవూరు  అల్లారుముద్దుగా పెంచిన వారిని, ఆటపాటలతోను పెరిగిన ఊరును, అరగంట చూపులతో అమిత విశ్వాసంతో నీ కరము గైకొని నిన్ననుసరించు. మనువాడి నీ వెంట, నీ కడప జొచ్చి, అడుగులో

ఒకొరికొకరు జతగా దోసపాటి వెంకటరామచంద్రరావు జతలేనిదే జీవితంలేదు ప్రకృతి ప్రసాదించిన వరమదే సహజసిద్దమైనది సాహచర్యం తోడు నీడ ఉండాలంతే! ఒకొరికొకరు జతగా…సాగాలంతే! కష్టాలకు కన్నీళ్ళకు కావాలి ఆనందాలకు సంతోషాలకు కావాలి వేసే ప్రతి

జీవితంలో వసంతం రేపాక రఘునందన్ వివాహ బంధమే ఆమెకు తోడూ నీడ అయిన వారందర్నీ వదిలి అత్తవారింటికి విచ్చేసిన నవ వధువుకు ఆత్మీయతల బంధాలు… అత్తమామల ప్రేమపూరిత అనునయాలు… అండై నిలిస్తేనే ఆమె

తపస్వీ,మనోహరం! ఎం.వి.చంద్రశేఖరరావు జీవితమనే అడవిలో ఒంటరిగా కాలం గడపటంకన్నా, తోడు-నీడలాంటి మిత్రులతో, కలసిమెలిసి జీవించడంలో,చాలా ఆనందముంది! సృష్టిలో తియ్యనిది స్నేహమే అన్నారు పెద్దలు, మన అడుగులో అడుగేసి, మన గమనం సరిచేసి, మన

రేయికి జాబిలి లా తొర్లపాటి రాజు (రాజ్) తుపాకీ కి.. తూటా లా.. బైక్ కి..బ్రేక్ లా రేయికి…జాబిలి లా..పగటికి.. సూర్యుడు లా తాళంకి..తాళం చెవి లా..కళ్ళకి..కళ్ళజోడు లా కాళ్ళకి..చెప్పులు లా..మనిషికి…మనిషి తోడు

నీ నామ జపం రాధ ఓడూరి చెలీ! ఏమని చెప్పను…!? వెచ్చని సూరీడుని చల్లని చందమామ తన కౌగిటి బంధించిన వేళ… నా మనసులో చీకటి తెరలు కమ్ముతున్న సమయాన పిల్లగాలుల అల్లరి

తియ్యని బాధ మాధవి కాళ్ల నిన్ను ఎంతో ప్రేమించాను. అయిన ఎందుకు నా ప్రేమని వదులుకున్నావు నాకు అర్థం కావడంలేదు. నీకు బాధ లేదా. ఎందుకు లేదు ఉంది మనసారా ప్రేమించాను. కానీ

గుండెచప్పుడు పిల్లి.హజరత్తయ్య మూడు పువ్వులు ఆరుకాయలుగా దాంపత్య బంధం భాసిల్లాలంటే చిగురులోనే మొగ్గ తొడగాలి..! సంసార జీవితం దివిటీలా ఆనందపు కాంతులను వెదజల్లుతూ చిలకా గోరింకల్లా ఒదిగిపోవాలి..! పచ్చదనపు ప్రకృతి హారంలా ఒకరికోసం